''Ederlezi - Η Ιστορία ενός τραγουδιού''

Εντερλέζι ονομάζεται μια σερβική θρησκευτική γιορτή, που λαμβάνει χώρα στις 23 Απριλίου του Ιουλιανού ημερολογίου ή στις 6 Μαΐου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Είναι η γιορτή του Αγίου Γεωργίου, ενός από τους πιο σημαντικούς αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η γιορτή σηματοδοτεί και την αρχή της άνοιξης, ενώ εορτάζεται σε όλη τη σερβική διασπορά, αλλά κυρίως στη Σερβία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβική Δημοκρατία.

Η Σερβική ονομασία της εορτής είναι "Τζούρτζεβνταν" (Đurđevdan) δηλαδή ημέρα του Αγίου Γεωργίου, ενώ στη γλώσσα Ρομανί είναι γνωστή ως Εντερλέζι (Ederlezi).

https://www.youtube.com/watch?v=OU--Ox25DCo

Ένα τραγούδι πολλές όμως φορές κρύβει και μια δική του ιστορία….

Στις 6 Μαΐου, ημέρα του Αγίου Γεωργίου, ένα τρένο πορεύονταν από το Σαράγεβο προς το Γιασένοβατς. Τα βαγόνια ήταν γεμάτα κρατούμενους, πεινασμένους και διψασμένους, οι οποίοι έτρεμαν από φόβο λόγω της άγνοιας τους σχετικά με το τι θα τους περίμενε καθώς έφταναν στον προορισμό τους. Ένας από αυτούς, γεμάτος υπερηφάνεια και πείσμα, ξεκίνησε να τραγουδάει ένα τραγούδι...

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Σαράγεβο ήταν μία από τις πιο βεβαρημένες πόλεις της περιόδου. Δεν είχε σημασία σε ποιον Θεό προσεύχονταν οι άνθρωποι, το αίμα τους θα χυνόταν λόγω του κακού.

Από την αρχή της σύγκρουσης, οι Ουστάσοι (μέλη του Κροατικού Επαναστατικού Κινήματος - Ουστάσα) συνέλαβαν τον σερβικό λαό. Οι Σέρβοι άρχισαν να κατευθύνονται προς τη Σερβία ή τα βουνά. Ωστόσο, ένας αριθμός παρέμεινε στις πόλεις του, θεωρώντας πως υπήρχε ακόμη ένα κομμάτι ενσυναίσθησης και ανθρωπιάς στους εχθρούς τους.

Τα ξημερώματα της 6ης Μαΐου 1942, η αστυνομία της NDH (ανεξάρτητης Κροατίας) διέταξε την προετοιμασία των Σέρβων για το "εορταστικό" εγερτήριο του Άη Γιώργη. Στις 4 το πρωί κρατούμενοι από τους στρατώνες του Jajce (του λόφου Bembase) κατευθύνθηκαν προς την πόλη, όπου ενώθηκαν με συν-πάσχοντες από τα στρατόπεδα Beledije και Cemaluse, την κεντρική φυλακή καθώς και από τους στρατώνες του Vojvode stepe. Περίμεναν το τρένο του θανάτου στην οδό Kulin Ban κοντά στον ποταμό Miljacka.

Πηγές αναφέρουν πως ένας Ουστάσα φώναζε στους κρατούμενους: "Που είστε Σέρβοι; Σας πηγαίνουμε δωρεάν εκδρομή στο Jasenovac."

Πάνω στα βαγόνια αναφερόταν η χωρητικότητα τους ως "Επτά άλογα ή σαράντα στρατιώτες". Οι Ουστάσοι γέμισαν το κάθε βαγόνι με 200 άτομα. Το τρένο αναχώρησε την ίδια μέρα. Μέσα σε ένα από εκείνα τα βαγόνια του θανάτου, με τους εξουθενωμένους άντρες, ένας ξεκίνησε να τραγουδά: Proljeće na moje rame sljieće, đurđevak zeleni, svima osim meni – Đurđevdan je! (Η Άνοιξη βρίσκεται πάνω στους ώμους μου, πράσινοι κρίνοι, όλοι εκτός από εμένα - Είναι του Άη Γιώργη!)

Ενοχλημένοι από το τραγούδι, οι Ουστάσοι έκλεισαν τα παράθυρα των βαγονιών, αφήνοντας δίχως αέρα τους κρατούμενους.

Περίπου 3.000 άντρες είχαν επιβιβαστεί από το Σαράγεβο, λιγότερες από 2.000 ψυχές έφτασαν στο Jasenovac, ενώ μόλις 200 επέζησαν από τα βασανιστήρια.

Όταν τελείωσε και  ο β' παγκόσμιος πόλεμος θα έπρεπε η ανθρωπότητα  όχι απλώς να μην σκεφτεί την βία αλλά ούτε να  την φανταστεί, αν σκεφτεί ο καθένας χωριστά τι άφησε πίσω του. Όμως ο άνθρωπος έχει την τάση να ξεχνάει και έτσι πολλά πράγματα να επαναλαμβάνονται απλά με άλλες μορφές. Ίσως το να  έχεις ακούσει μόνο για τον πόλεμο ως  απλώς  μια ιστορία να σε αγγίξει λίγο, αλλά σίγουρα δεν είναι πραγματικό σου βίωμα. Γιατί άλλο να ακούς για κάτι  και άλλο να ζεις μια πραγματική κατάσταση και γι' αυτό η ιστορία βίας πάντα θα επαναλαμβάνεται με θύματα τους πιο αδύναμους και φτωχούς. Γιατί αν δεν πονέσεις δεν ξέρεις τι σημαίνει πόνος, το μόνο που ξέρεις είναι μια λέξη πέντε γράμματα...

''Ο Πύργος Της Αμαλίας''

Η Βασίλισσα Αμαλία από τα πρώτα χρόνια της Βασιλείας της εκδήλωσε την αγάπη της για την γη, τα φυτά και τα ζώα. Δημιουργία της είναι ο θαυμάσιος κήπος των βασιλικών ανακτόρων της πλατείας Συντάγματος.

Σε αυτό το σημείο θέλω να σχολιάσω ότι ο τίτλος ενός πολιτεύματος σε μια χώρα δεν φτάνει πολλές φορές από μόνος του  να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα αλλά και τα έργα που πρέπει να γίνονται για την ευημερία και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που κατοικούν στο εκάστοτε τόπο. Η Βασίλισσα Αμαλία δημιούργησε το Βασιλικό Κήπο που μέχρι σήμερα υπάρχει και στολίζει το κέντρο της Αθήνας. Θα μπορούσαν να γίνουν και άλλα έργα που να είναι θαυμαστά και άξια να εκπροσωπούν μια μεγάλη ιστορία ενός τόπου. Όμως χρειάζεται παιδεία και ο καθένας χωριστά να καταλάβει ότι κοιτάζοντας μόνο τον κήπος μας για παράδειγμα και αδιαφορώντας για του διπλανού μας, κάποια στιγμή θα έρθει και  η ώρα που και ο δικός μας θα μαραζώσει γιατί απλά το έδαφος του διπλανού επηρέασε και το δικό μας. Για την βασίλισσα Αμαλία θέλω να αναφέρω ότι ήταν μια γυναίκα με καλαισθησία, ομορφιά, ισχυρό χαρακτήρα και ευφυΐα και επηρέασε σημαντικά τον Όθωνα στις αποφάσεις του. Μάλιστα υπήρξε υποστηρίκτρια των εθνικών δικαίων και αυτό υπήρξε μοιραίο τόσο για την ίδια, όσο και για τον Όθωνα. Έτσι η  Γαλλία και Αγγλία που δυσφορούσε με τα παραπάνω με το παλάτι οργανώνουν επαναστατικό κίνημα το 1862, εκμεταλλευόμενοι το πόθο του ελληνικού λαού για Σύνταγμα με αποτέλεσμα την ανατροπή της μοναρχίας. Η κατασκοπία, και το φαίνεσθαι με το είναι αποτελεί ένα άλλο μεγάλο κομμάτι της ιστορίας των ανθρώπων που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει…. (Ο.Ε.)

    

Χωρίς να έχει τελειώσει η ολοκλήρωση του βασιλικού κήπου, αποφάσισε ν’ αγοράσει μια μεγάλη έκταση γης βόρεια της Αθήνας, κοντά στα σημερινά Λιόσια. Η εύφορη κοιλάδα του Κηφισού διέθετε εξαιρετικό κλίμα. Η τελική έκταση του κτήματος το 1861 ήταν 2500 στρέμματα . Δημιουργήθηκε ένα πρότυπο Κέντρο γεωργίας και κτηνοτροφίας. Με φανερή την επιρροή της «Μεγάλης Ιδέας» ( για την απελευθέρωση του Γένους – όλου δηλαδή του Ελληνισμού) στους έξι φυσικούς λοφίσκους που υπήρχαν στο αγρόκτημα προστέθηκε το 1857 με εντολή της Αμαλίας και ένας έβδομος τεχνικός. Στους λόφους αυτούς η βασίλισσα έδωσε ονόματα Αργοναυτών, Ιάσων, Πολυδεύκης, Κάστωρ, Θησέας, Ηρακλής, Ορφεύς, Πηλεύς. Η ίδια έδωσε στο κτήμα την επωνυμία ‘Επτάλοφος», όπως ονομάζεται αλλιώς και η Κωνσταντινούπολη.

Ο Πύργος της Βασιλίσσης πρόκειται για την βασιλική έπαυλη που κατασκευάστηκε στη θέση ενός παλιού πύργου. Το κτίσμα είναι γοτθικού ρυθμού κατ ‘απομίμηση του πύργου Ηochenschwangau στην Βαυαρία όπου γεννήθηκε ο Όθωνας. Τα δύο κτίρια παρά τη σημαντική τους διαφορά σε μέγεθος έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Οι ομοιότητες των δύο κτιρίων ξεκινούν από τα εξωτερικά γνωρίσματα (πολυγωνικοί πύργοι , επάλξεις, τοξωτά παράθυρα), συνεχίζονται στον πυλώνα της εισόδου και επεκτείνονται στο εσωτερικό του , στους χώρους , στα έπιπλα και τα μικροαντικείμενα. Παραμένει άγνωστος ο αρχιτέκτονας του κτιρίου. Πιθανολογείται πως είναι έργο του Φ. Μπουλανζέ ή του Κ. Χάνσεν. Είναι ένα μοναδικό μνημείο της  νεογοτθικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.

Το κτίριο στην Επτάλοφο εγκαινιάστηκε στις 13/25 Αυγούστου του 1854 , ημέρα των γενεθλίων του Λουδοβίκου. Η Αμαλία θέλησε μ’αυτόν τον τρόπο να ευχαριστήσει και να τιμήσει τον πεθερό της, που αγαπούσε ιδιαίτερα και ο οποίος ήδη από το 1848 είχε αναγκαστεί λόγω του γνωστού σκανδάλου με την Λόλα Μοντέζ να παραιτηθεί από τον θρόνο. Παραιτηθεί μία μεγαλοπρεπής δεξίωση στη βασιλική τραπεζαρία , όπου παρακάθισαν ανάμεσα σε άλλους ο Πρωθυπουργός Μαυροκορδάτος, ο Πρέσβης της Βαυαρίας και άλλοι επίσημοι.

Μετά την έξωση των βασιλέων, η κυβέρνηση  κήρυξε το κτήμα δημόσια περιουσία. Η διαχείρισή του ανατέθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών που το παρέδωσε στη συνέχεια στο νέο βασιλέα Γεώργιο. Το 1863 το κτήμα αποδόθηκε και πάλι δια πληρεξουσίου στον Όθωνα. Μετά τον θάνατό του αγοράστηκε από τον βαρώνο Σίνα για να πουληθεί στην οικογένεια Γεωργίου Παχή. Κατόπιν   πέρασε στην οικογένεια Σερπιέρη (η κόρη του Γ. Παχή, Λαυρία, παντρεύτηκε τον Φερνάνδο Σερπιέρη) . Σήμερα ανήκει στην Γεωργοκτηνοτροφική Εμπορική Εταιρία Ιλίου Α.Ε.

Το πάρκο του Πύργου ( αλλά όχι ο εσωτερικός του χώρος) είναι ανοιχτός στον κόσμο τις Κυριακές από τις εννέα το πρωί μέχρι τις πέντε το απόγευμα. Η Οργάνωση Γη – Κέντρο της Γης έχει δημιουργήσει έναν μικρό παράδεισο για μικρούς και μεγάλους. Υπάρχει βιολογικός λαχανόκηπος και εκθετήριο εντόμων. Τα άλογα δέχονται ευχάριστα τα χάδια του κόσμου. Στο οινοποιείο πωλείται εξαιρετικό εμφιαλωμένο κρασί. Το κτήμα είναι περιφραγμένο, οργανωμένο και έχει είσοδο πέντε ευρώ.

''Τα Ιαματικά Λουτρά''

Ας ξεκινήσουμε λίγο να δούμε την ιστορική αναδρομή:

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τα λουτρά, καθώς επίσης αρχαίοι Έλληνες γιατροί, φυσικοί, ιστορικοί και γεωγράφοι ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τις πηγές και τα μεταλλικά νερά. Τον 5ο και 6^ο π. Χ. αιώνα η ιατρική τέχνη ασκούνταν στα Ασκληπιεία, τα οποία λειτουργούσαν ως χώροι λατρείας και ως θεραπευτικά κέντρα. Το γεγονός ότι τα περισσότερα Ασκληπιεία χτίζονταν κοντά σε ιαματικές θερμοπηγές, σε ποτάμια, σε ψυχρές πηγές, ή κοντά στη θάλασσα, δεν είναι τυχαίο. Πρώτος παρατηρητής των ιαματικών νερών ήταν ο ιστορικός Ηρόδοτος, που προηγήθηκε του Ιπποκράτη, περιγράφοντας μάλιστα αρκετές ιαματικές πηγές. Στην Ελλάδα οι θεραπευτικές ιδιότητες ορισμένων πηγών, όπως της Ικαρίας, της Αιδηψού κ. ά., ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Η χώρα μας θεωρείται το μέρος που έχει τις περισσότερες ιαματικές πηγές απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Στα Ομηρικά έπη βρίσκουμε επίσης  μαρτυρίες για ψυχρά και για θερμά λουτρά, τα οποία φαίνεται να ήταν συνήθεια τόσο των ανδρών, όσο και των γυναικών.

Τα ψυχρά λουτρά εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι Μακεδόνες και οι Σπαρτιάτες. Λόγω της αγωγής και των κοινωνικών τους αντιλήψεων, δεν ανεχόταν τα θερμά λουτρά, τα οποία τα συνέδεαν με την τρυφηλότητα και τη διαφθορά. Αντίθετα, οι Αθηναίοι, ανάλογα με τις περιστάσεις, έκαναν χρήση θερμών και ψυχρών λουτρών, τα οποία θεωρούσαν παράγοντα υγείας και πολιτισμού.

Λίγο μυθολογία για τα λουτρά της Αιδηψού:

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Αθηνά ζήτησε από τον Ήφαιστο, τον θεό που δάμαζε τη φωτιά, να δημιουργήσει θερμά λουτρά για να πηγαίνει εκεί ο Ηρακλής για να ξεκουράζεται μετά τους άθλους του. Ο Ήφαιστος, λοιπόν, εκπληρώνοντας την επιθυμία της Αθηνάς, χτύπησε με το σφυρί του τον βράχο της Αιδηψού δημιουργώντας στο σημείο εκείνο μια ιαματική πηγή απ’ όπου ξεπήδησαν θερμά νερά. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία της Αιδηψού, την οποία συναντάμε και αργότερα, μέσα από τα κείμενα του Αριστοτέλη, του Πλούταρχου και του Στράβωνα.

Πως δημιουργούνται τα νερά όλων των φυσικών πηγών; 

Το νερό των φυσικών πηγών μέχρι να αναβλύσει στην επιφάνεια της γης διέρχεται μέσα από πετρώματα. Έρευνες έχουν δείξει ότι κάθε 30 μέτρα βάθος η θερμοκρασία της γης αυξάνεται κατά 1ο C. Αν μια ποσότητα συγκεντρωθεί σε 1000 μέτρα βάθος, η θερμοκρασία του θα είναι τουλάχιστον 30ο C υψηλότερη από ότι θα ήταν στην επιφάνεια. Όταν το νερό στις υπόγειες δεξαμενές ζεσταθεί, λόγω μικρότερης πυκνότητας βρίσκει πιο εύκολο το δρόμο προς την επιφάνεια. Όσο μεγαλύτερη θερμοκρασία έχει το νερό στη δεξαμενή τόσο πιο εύκολα διαλύει τα μεταλλικά άλατα πετρωμάτων που συναντάει και επομένως γίνεται πλουσιότερο σε μεταλλικά ιόντα. Έτσι, μεγαλύτερη συγκέντρωση θερμών πηγών σημειώνεται σε περιοχές της γης όπου η υπόγεια θερμοκρασία αυξάνεται ταχύτερα, τέτοιες περιοχές είναι περιοχές κοντά ή πάνω σε ενεργά ηφαίστεια, καθώς και σε περιοχές όπου υπάρχουν μεγάλα ρήγματα και είναι εύκολο στο νερό να κατέλθει σε βάθος και να ανέλθει με μεγάλη ταχύτητα. Το νερό των φυσικών πηγών διακρίνεται σε μεταλλικό νερό και σε κοινό πόσιμο νερό, με βάση τις φυσικές του ιδιότητες (π.χ. θερμοκρασία μέχρι 60o C, οξύτητα - όξινο, αλκαλικό, ουδέτερο , ραδιενέργεια) και την παρουσία ή μη διαφόρων στοιχείων (όπως νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, ράδιο, σίδηρο, ιώδιο, φώσφορο, χαλκός, θείο κ.α.) ή αερίων (όπως διοξείδιο του άνθρακα, υδρόθειο, άζωτο, οξυγόνο και υδρογόνο) ή άλλων ουσιών. Έτσι, ανάλογα με το νερό συχνά ακούμε ότι μια πηγή είναι "θειούχος αλκαλική", "χλωρονατριούχος", "όξινη πηγή", "ραδιούχος". Αυτό σημαίνει ότι στην πηγή αυτή υπερισχύει ένα συστατικό ή χαρακτηριστικό περισσότερο από τ' άλλα

Θεραπευτικές Ιδιότητες

 Σήμερα εκτιμάται η οξεοβασική ισορροπία του μεταλλικού νερού. Επίσης σημασία έχουν οι οξειδο-αναγωγικές ικανότητες του μεταλλικού νερού. Αναφέρεται ιδιαίτερα το στοιχείο S με τη μορφή θειικής (SO4--)ή υδροθειικής ρίζας (S2O3--) .

Στις οξειο-αναγωγικές αντιδράσεις υπεισέρχεται και η δράση ορισμένων ενζύμων όπως η θειοκινάση . Επισημαίνεται εδώ η συμμετοχή του θείου στην κατασκευή του αρθρικού χόνδρου και ότι στις εκφυλιστικές αρθροπάθειες ιδίως, το θείο του αρθρικού χόνδρου είναι ελαττωμένο.

Στα χημικά στοιχεία του ιαματικού νερού περιλαμβάνονται και τα καλούμενα μικροστοιχεία ή ολιγοστοιχεία. Αυτά περιέχονται σε μικρές ποσότητες και πιστεύεται ότι εμφανίζουν ειδική δυναμική δράση (όπως η βιταμίνη B12 στην νόσο του BIERMER). Στα μικροστοιχεία εντάσσονται και τα ραδιενεργά στοιχεία με τα οποία είναι πλούσια προικισμένα μερικά μεταλλικά νερά. Από αυτά χρησιμοποιήσιμο αποβαίνει το ραδόνιο το οποίο έχει τη δυνατότητα να εισδύει στον οργανισμό με την εισπνοή και το υπέρθερμο λουτρό, ιδίως το λασπόλουτρο.

Η δράση του ιαματικού νερού που βασίζεται στους τρεις παράγοντες χημικό, θερμικό και μηχανικό και όσον αφορά τις ρευματικές παθήσεις αναφέρεται: στην ανακούφιση από τον πόνο, την ελάττωση της φλεγμονής, στην βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων και τέλος στην κατανίκηση της αναπηρίας.

Το ιαματικό νερό, ανάλογα της φυσικοχημικής σύστασής του μπορεί να έχει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες όπως και βρογχοδιασταλτικές. Έτσι, μπορεί να χρησιμοποιείται προς ποσιθεραπεία και εισπνοθεραπεία .

Τα είδη υδροθεραπείας:

Ποσιοθεραπεία

Ενδείξεις :

- παθήσεις των ουροφόρων οδών (υπερουριχαιμία, λιθιάσεις των νεφρών, ουρητήρων και κύστεως).

- Καλοήθης ηπατογενής διαβήτης

- Παχυσαρκία

- Παθήσεις ήπατος και χοληφόρων οδών (χρόνια χολοκυστίτιδα, λιθίαση της χοληδόχου κύστεως, μικρή ηπατική ανεπάρκεια)

- Παθήσεις του πεπτικού

- Λιθιάσεις μετά την πάροδο ενός μηνός από τον τελευταίο κολικό

- Έλκος γαστροδωδεκαδακτυλικού και ουλοποιημένου όχι σε ενεργό φάση.

Αντενδείξεις : σε ασθενείς με προηγηθείσες φλεγμονές ή συμφύσεις.

Εισπνοοθεραπεία

Ενδείξεις:

- παθήσεις του αναπνευστικού

- βρογχικό άσθμα και χρόνια βρογχίτιδα

- χρόνιες φλεγμονές του αναπνευστικού συστήματος

Αντενδείξεις:

- φυματίωση

- βαρύ εμφύσημα με κάμψη της δεξιάς καρδιάς

- αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση

- σακχαρώδης διαβήτης

- νεφρική, ηπατική και καρδιακή ανεπάρκεια

- καρκίνος

- οξείες λοιμώξεις

Λουτρά

Ενδείξεις:

- χρόνιες ρευματικές παθήσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, εκφυλιστικές σπονδυλοαρθροπάθειες)

- παθήσεις του δέρματος

- γυναικολογικές παθήσεις

- παθήσεις του νευρικού συστήματος

Αντενδείξεις:

- όταν οι ανωτέρω παθήσεις βρίσκονται σε στάδιο παρόξυνσης

- εμπύρετες καταστάσεις

- σοβαρές καρδιακές παθήσεις

- αιμορραγίες

Πηλοθεραπεία

Ενδείξεις: δερματικές παθήσεις.

Σε κάθε περίπτωση πριν από την όποια θεραπεία απαιτείται η γνωμάτευση ειδικού γιατρού.

Στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλές Ιαματικές πηγές, ίσως να έχει και τις περισσότερες στην Ευρώπη

Ενδεικτικά κάποιες: 

Λουτρά Αιδηψού

Λουτρά Καμένων Βούρλων

Λουτρά Λουτρακίου

Λουτρά Μεθάνων

Λουτρά Απολλωνίας

Λουτρά Θερμών

Λουτρά Καϊάφα

Λουτρά Κυλλήνης

Λουτρά Λαγκαδά

Λουτρά Νιγρίτας

Λουτρά Πόζαρ

Λουτρά Πολιχνίτου

Λουτρά Σιδηροκάστρου

Λουτρά Σμοκόβου

Λουτρά Υπάτης

Φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω και να μην κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στα ''ΛΟΥΤΡΑ ΠΟΖΑΡ'':

Βρίσκονται 13 χλμ. δυτικά της Αριδαίας του Ν. Πέλλας. Η ονομασία τους προέρχεται από τις λέξεις «πο» και «ζαρ», που σημαίνουν «κάτω από την φωτιά». Πρόκειται για έναν τόπο πλούσιο σε βλάστηση, φυσική αρμονία και πολλές ξεχωριστές ομορφιές. Το ιδιαίτερο αυτό τοπίο συνδυάζει την μοναδικότητα και το μεγαλείο ενός φυσικού θαύματος: μία χαράδρα έχει δημιουργηθεί σε ένα μεγαλοπρεπές, βραχώδες βουνό και μέσα της ρέει ο θερμοπόταμος «Τόπλιτσα», διασχίζοντας την οργιώδη βλάστηση και σχηματίζοντας μικρούς καταρράκτες και ρηχές κοίτες στις όχθες.

Όσοι τα έχουν επισκεφτεί έχουν παρατηρήσει σίγουρα  την άγρια ομορφιά της φύσης. Για όσους δεν έχουν πάει ακόμα είναι μια καλή ευκαιρία. Είναι όμως πιο εντυπωσιακά μέσα στο χειμώνα κάτω από τους μικρούς καταρράκτες, καταμεσής στη χιονισμένη φύση.

Θερμοκρασία Νερών Χαρακτηρισμός Νερού 37^oC Μεσόθερμο- HCO3- Ca- Mg- K- B As ολιγομεταλλικό-υποτονικό.

Τα νερά αυτά έχουν ευεργετικές ιδιότητες, ιαματικές για παθήσεις του κυκλοφορικού και του αναπνευστικού συστήματος, ρευματοπάθειες, γυναικολογικές και δερματικές παθήσεις, παθήσεις ήπατος, νεφρών, χολής, πεπτικού και ουροποιητικού συστήματος  αλλά κυρίως οι ιδιότητές του είναι πολύ χαλαρωτικές. 

Επιπλέον οι επισκέπτες πέρα από τα λουτρά μπορούν να αποδράσουν στα πανέμορφα βουνά με τις σπηλιές. Διαμορφωμένα μονοπάτια, μετά την πισίνα, επιτρέπουν την εξερεύνηση του φαραγγιού και οδηγούν στο μεγάλο καταρράκτη, ύψους 22 μέτρων, σε υψόμετρο 400 μέτρα. Η περιοχή διαθέτει και ορειβατικό σύλλογο. 

Επιλογές: 

Εσωτερικές Πισίνες και Χαμάμ

Το «Αλεξάνδρειο» υδροθεραπευτήριο. Πρόκειται για ένα σύγχρονο κτίριο που περιλαμβάνει 8 πισίνες με τεχνητούς καταρράκτες, χωρητικότητας εως 6 ατόμων η κάθε μία

Καταρράκτες και Εξωτερική Πισίνα

Φυσικοί καταρράκτες πέφτουν ορμητικά από τους βράχους δημιουργώντας ένα μαγευτικό τοπίο. Υπάρχει μια μικρή φυσική πισίνα όπου ένας καταρράκτης χωρίζεται σε τρία μέρη. το νερό που πέφτει είναι ζεστό και μπορεί να δημιουργήσει ένα φυσικό μασάζ στην πλάτη και στους ώμους. Η μαγεία είναι ότι ακριβώς από δίπλα τρέχει ένας παγωμένος καταρράκτης. Ζεστό και κρύο νερό συνοδοιπόροι στην διαδρομή τους μα τελείως ξεχωριστοί. Το «σκωτσέζικο ντους» είναι ότι πρέπει για τους τολμηρούς. Λένε μάλιστα ότι με αυτό τον τρόπο πετυχαίνετε  καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.  

Λίγο πιο πάνω υπάρχει μια μεν τεχνητή πισίνα αλλά γεμάτη με ιαματικό ζεστό νερό. μπορεί κάποιος να απολαύσει τις ευεργετικές ιδιότητες του νερού κολυμπώντας και όχι μένοντας στάσιμος. Απλά δεν μπορείς να καθίσεις πολύ ώρα γιατί δεν είναι σαν τα κοινά νερά, σε κουράζει. 

Το καλοκαίρι μπορεί να σου προσφέρει μόνο δροσιά.

Το χειμώνα είναι κάτι εναλλακτικό, διότι το να κολυμπάς έξω στην φύση με χιονισμένα τα βουνά γύρω γύρω , δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Ειδικά όταν κατεβαίνει η ομίχλη και μπερδεύεται με τους υδρατμούς από το ζεστό νερό δημιουργούν ένα σκηνικό που έχει βγει από κάποια ταινία του Holywood! Ακριβώς πάνω από την πισίνα υπάρχει ένα καφέ έτοιμο να εξυπηρετήσει τους επισκέπτες. 

Φυσικά η πόλη της Αριδαίας δεν είναι μακριά, η οποία πέρα από τα καταστήματα για αγορές μπορεί να σου προσφέρει και επιλογές για ένα ποτό στον πεζόδρομο που διαθέτει. 

''Σημασία δεν έχει τι είσαι άλλα το πώς παρουσιάζεσαι!''

Τα πάντα είναι θέμα μάρκετινγκ. Μάθε, λοιπόν, πώς να πουλάς την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και να κάνεις τους πάντες να κρέμονται από τα χείλη σου!

Μαϊκλ Παρκερ

Τι γίνεται όταν ρωτήσεις, εγώ δεν είμαι ικανός ή ικανή να το κάνω;

Η απάντηση είναι ότι η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης. Άρα προσδιόρισε τα θέλω σου. Η δύναμη που κρύβεται μέσα μας δεν θα έρθει να μας βρει όταν καθόμαστε σε ένα καναπέ ή όταν κοιτάμε κάτι αδιάφορα. Την δύναμη πρέπει να την αναζητήσουμε, να την διαμορφώσουμε και να την επιβάλλουμε πρώτα σε εμάς και μετά στους άλλους.

Είναι άσχημο να λες ψέματα για να επωφεληθείς από μια κατάσταση;

Ναι οι επιφανειακοί άνθρωποι θα απαντούσαν ότι είναι πολύ κακό να λες ψέματα. Εγώ θα πω ότι ο άνθρωπος που θέλει να εξαπατηθεί άφησε τον να εξαπατηθεί.

Τι γίνεται με το θάρρος;

Ο André Gide είπε ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ωκεανούς αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή. Οπότε επέλεξε αν θέλεις να χτίζεις κάστρα στις ακτές.

Σε ότι αφορά το μάρκετινγκ που αναφερθήκαμε παραπάνω και για να το παίξεις σωστά πρέπει να μάθεις ποιος είσαι και τι θέλεις. Όχι να νομίζεις. Αλλά να ξέρεις! Με όπλο την αυτοπεποίθηση, την δύναμη και το θάρρος θα ελιχθείς σωστά.

Αν θέλεις να μπεις σε έναν κόσμο εντόπισε τις ανάγκες του. Παρατήρησε, η παρατήρηση μας βοηθάει πραγματικά να δούμε τι κάνουν τα άτομα. Εντόπισε τα κίνητρα. Ο Αριστοτέλης εντόπισε τρία βασικά:

1.  Ο  λόγος, δηλαδή η οργανωμένη σκέψη

2.    Το ήθος, δηλαδή τι είναι σωστό και τι όχι

3.    Το πάθος, τα ένστικτα δηλαδή και τις ορμές.

Όμως να θυμάσαι για όλα τα παραπάνω πως αν δεν ξέρεις τι σημαίνει το ΕΓΩ σου και τι αξίζει για να το πλασάρεις στην αγορά, μην περιμένεις να αγοράσει και κανείς….

''Keukenhof Flower Garden''

Το Keukenhof, είναι ένας από τους μεγαλύτερους κήπους λουλουδιών στον κόσμο και ειδικά οι τουλίπες  να κυριαρχούν σε αυτό. Βρίσκεται στην πόλη Lisse, η οποία είναι περίπου στα μισά του δρόμου μεταξύ Άμστερνταμ και Χάγης.  Θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις ως μια θάλασσα λουλουδιών που σκορπάνε τα μεθυστικά αρώματα τους  σε όλη την ατμόσφαιρα. Ποταμάκια, γέφυρες και μεγάλες εκτάσεις με πράσινο και τι άλλο; Τουλίπες! Το πάρκο είναι διαθεματικό και κάθε χώρος αναδεικνύει συγκεκριμένα άνθη με διαφορετικό τρόπο.  Διαιρείται σε διάφορους κήπους και περίπτερα, με τις τουλίπες και με έναν μεγάλο αριθμό λουλουδιών να τους διακοσμούν. Μπορείς να το επισκέπτεσαι κάθε χρόνο και αυτό γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να το βαρεθείς. Κάθε χρόνο έχει και κάποιο διαφορετικό θέμα.  Το 2013 ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο - Οικόπεδο της Μεγάλης Gardens.  Το 2014 έφερε το θέμα πίσω στις ρίζες του  με την Ολλανδία να έχει πρωταρχικό ρόλο με τα  Canal σπίτια. Το 2015, Keukenhof γιορτάζει την ολλανδική καλλιτέχνη Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 125 χρόνια μετά το θάνατό του.

Πως ξεκίνησε ως ιδέα;

Φυσικά οι Ολλανδοί όπως φαίνεται δεν αφήνουν τίποτα ανεκμετάλλευτο. Ο κήπος ιδρύθηκε το 1949 από τον τότε δήμαρχο της Lisse. Η ιδέα ήταν να παρουσιάσει μια έκθεση λουλουδιών, όπου οι παραγωγοί από όλη την Ολλανδία και την Ευρώπη θα μπορούσαν να αναδείξουν τα υβρίδια τους - και να έτσι  βοηθήσει την ολλανδική βιομηχανία εξαγωγής (Σημειώνεται ότι η Ολλανδία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας λουλουδιών στον κόσμο).

Πότε είναι ανοιχτό;

Λειτουργεί μόνο ένα συγκεκριμένο διάστημα κι αυτό γιατί οι τουλίπες παραμένουν ανθισμένες μόνο την άνοιξη. Μια ενδεικτική ημερομηνία είναι 20-3 έως 17-5. Το πάρκο είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 08:00 μέχρι τις 19:30. Η ταμειακή μηχανή κλείνει στις 18:00.

''Ένας μύθος για το λουλούδι του καλοκαιριού''

Κάποτε υπήρχε μια όμορφη Ινδιάνα που αγαπούσε το θεό Ήλιο τόσο πολύ που παρακολουθούσε συχνά ώρες ολόκληρες την καθημερινή του πορεία στον ουρανό.

 -Τι όμορφος που είσαι θεέ Ήλιε! έλεγε κάθε τόσο με θαυμασμό. Πόσο καθαρός και λαμπερός! Αχ…γιατί να βρίσκεσαι τόσο μακριά! Γιατί δεν κατεβαίνεις πιο χαμηλά να δω το ωραίο σου πρόσωπο!

Ο ήλιος άκουγε τα λόγια της αλλά δεν τολμούσε να της κάνει το χατίρι και να κατέβει πιο χαμηλά στη γη, γιατί ήξερε πως θα της κάνει κακό. Θα την έκαιγε από την πολλή του ζέστη.

Η όμορφη όμως ινδιάνα συνέχιζε και συνέχιζε κάθε τόσο τα παρακάλια της.

-Ήλιε μου ,κάνε μου τη χάρη και κατέβα έστω και για μια μόνο φορά πιο κοντά στη γη. Θέλω να είμαι η πρώτη που θα δω το πρόσωπό σου. Δε σε συγκινεί λοιπόν η τόση λατρεία; Κάνε μου τη μεγάλη αυτή χάρη και έλα πιο κοντά.

Ήταν τόσο θερμά τα παρακάλια της Ινδιάνας που ο ήλιος δεν άντεξε. Ξέχασε τον κίνδυνο που θα απειλούσε τη γυναίκα που τόσο πολύ τον αγαπούσε και αποφάσισε να της κάνει τη χάρη και να χαμηλώσει για λίγο την πορεία του, πλησιάζοντας τη γη.

Έτσι ένα μεσημέρι που η νεαρή Ινδιάνα τον παρακαλούσε να κατέβει λίγο από τον ουρανό, ο μεγάλος και πυρωμένος δίσκος του άρχισε να κατεβαίνει, να μεγαλώνει, να μεγαλώνει, να γίνεται πελώριος… Η ζέστη έγινε τόσο ανυπόφορη και οι ακτίνες του άρχισαν να καίνε τα φυτά που βρίσκονταν σ΄εκείνο το μέρος της γης.  Αλλά, μαζί με τα φυτά έκαψαν και τη δυστυχισμένη Ινδιάνα.

Παρασυρμένη από την αγάπη της για τον ήλιο,δεν είχε σκεφτεί αυτόν τον τρομερό κίνδυνο. Σε λίγο έπεσε πάνω στην καυτή γη

και ξεψύχησε με τα μάτια της στραμμένα στον αγαπημένο της θεό.

Ο ήλιος, δεν άργησε να καταλάβει το σφάλμα του και αμέσως σηκώθηκε ψηλά, για να μην κάψει περισσότερο τη γη. Μα το κακό στη δυστυχισμένη Ινδιάνα είχε γίνει. Λυπήθηκε τόσο πολύ ο ήλιος για το θάνατό της που αποφάσισε να τη μεταμορφώσει σ΄ένα όμορφο και λυγερό λουλούδι.

 Μα και σαν λουλούδι ακόμα, η Ινδιάνα εξακολουθεί ν΄ αγαπάει τον ήλιο και γι΄αυτό στρέφει κάθε τόσο το λουλουδένιο κεφάλι της και παρακολουθεί την πορεία του στον ουρανό από τη στιγμή που θα ανατείλει ως τη δύση του…

''Παιώνια''

Η Παιώνια είναι ένα γένος ιδιαίτερα όμορφου αγριολούλουδου, που συναντάται στην ελληνική ύπαιθρο και γενικότερα στη Μεσόγειο. Είναι επίσης εγγενές στην Ασία και την δυτική Βόρεια Αμερική.

Τι συμβολίζει;

H παιωνία  θεωρείται η βασίλισσα των λουλουδιών. Σύμβολο καλής τύχης, ευνοεί τις γυναίκες και τον έρωτα. Λένε ότι αυτό το ρομαντικό λουλούδι κρατά ζωντανή την αγάπη τον πόθο και τον έρωτα. Το πανέμορφο άνθος της κοσμεί τις περισσότερες φορές την ανθοδέσμη της νύφης  Επίσης είναι παραδοσιακό σύμβολο στην Κίνα, όπου είναι γνωστό και ως "λουλούδι του πλούτου και της τιμής".

Που υπάρχει;

Εκτιμάται ότι σε ολόκληρο τον πλανήτη μας υπάρχουν περίπου 360.000 φυτά. Από αυτά υπολογίζεται ότι 10.000 υπάρχουν στην Ευρώπη, από τα οποία  6.000 ζουν στην Ελλάδα.   Πέντε διαφορετικά είδη παιώνιας συναντώνται συνολικά στην Ελλάδα. Από αυτές η πιο διαδεδομένη είναι η Paeonia mascula που φύεται σε πολλά βουνά της Ελλάδας ενώ σπανιότερες και ιδιαίτερα όμορφες είναι η Παιώνια του Κλούσιου που φύεται στην Κρήτη και στην Κάρπαθο και οι ντόπιοι ονομάζουν πηγουνιά καθώς και η Παιώνια της Ρόδου-Λευκή παιώνια που είναι ενδημική στην Ρόδο. Παιώνια η Ροδία

Οι παιώνιες έχουν εντυπωσιακά, μεγάλα άνθη με διάμετρο που ξεπερνάει τα 10 εκατοστά, συνήθως κόκκινα λευκά η ρόδινα. Έχουν ύψος που φτάνει τα 70 με 80 εκατοστά και μεγάλα παλαμοσχιδή φύλλα. Αναπτύσσονται σε ενδιάμεσα ή μεγάλα υψόμετρα και η περίοδος ανθοφορίας τους διαρκεί όλη την άνοιξη.

Ανήκει στην οικογένεια των Παιωνιϊδών.

Μυθολογία

Πιστεύεται ότι η παιώνια πήρε το όνομα της από τον Παίωνα ή Παιάνα που φαίνεται ότι ήταν μια θεότητα της θεραπείας αφού είχε θεραπεύσει τον Άδη και τον Άρη από τραύματα. Ο μύθος που έχει σχέση με το λουλούδι λέει πως ο Παίων ήταν μαθητής του Ασκληπιού, του θεού της υγείας και της ιατρικής. Κάποτε,  η Λητώ (μητέρα του Απόλλωνα και θεά της γονιμότητας), του δίδαξε πως να αποκτήσει μια μαγική ρίζα που φύτρωνε στον Όλυμπο η οποία απάλυνε τον πόνο των γυναικών κατά τον τοκετό. Ο Ασκληπιός ζήλεψε και αποπειράθηκε να σκοτώσει το μαθητή του. Ο Δίας έσωσε τον Παίωνα από την οργή του Ασκληπιού μεταμορφώνοντάς τον στο λουλούδι της παιώνιας. Πάντως οι σπόροι της παιώνιας  χρησιμοποιούνταν για τις έγκυες γυναίκες στην αρχαιότητα.

Ιστορία

Το πολύτιμο αυτό βότανο λοιπόν το χρησιμοποιούσαν από την αρχαιότητα για θεραπευτικούς λόγους. Ο Ιπποκράτης (460-377 π.Χ.) στο Περί Φυτών Ιστορίας αναφέρει 234 θεραπευτικά φυτά. Ανάμεσά τους και την παιώνια την οποία προτείνει ως αντισπασμωδικό στην επιληψία και άλλες νευρολογικές παθήσεις.

Ο Διοσκουρίδης (1ο μ.Χ. αιώνα) μας άφησε μια εύστοχη περιγραφή της παιώνιας με τα παλαμοειδή φύλλα και τους μακρουλούς καρπούς, πού έχουν πέντε ή έξη μαύρους σπόρους στο κέντρο και τους άλλους κόκκινους. Στη συνταγή του, 10 ή 12 κόκκινοι σπόροι θεραπεύουν το έλκος του στομαχιού, ενώ οι μαύροι διώχνουν τον εφιάλτη. Την ξεραμένη ρίζα την χρησιμοποιούσε στη μαιευτική, στους πόνους του στομαχιού, στον ίκτερο και στις παθήσεις των νεφρών και της κύστης.

Ο Θεόφραστος (370 – 288 π.Χ.) παραθέτει μια πρόληψη σχετικά με την συλλογή της παιωνίας: «νύκτωρ κελεύουσι ορύττειν, εάν γαρ ημέρας και οφθή τις υπό δρυοκολάπτου… κινδυνεύειν τοις οφθαλμοίς….». Τέτοιες δοξασίες μεταδίδονταν από τους βοτανοσυλλέκτες για να προστατεύουν τα πολύτιμα φαρμακευτικά φυτά από την εκμετάλλευση.

Ο Πλίνιος πρότεινε τους κόκκινους σπόρους για την κυκλοφορία του αίματος και τους μαύρους για τις γυναικολογικές παθήσεις.

Το βότανο και ιδίως η ρίζα των ειδών Paeonia lactiflora έχει χρησιμοποιηθεί συχνά σε παραδοσιακά φάρμακα από την Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία.

Φάρμακο

Δρα ως αντιοξειδωτικό, εναντίον των όγκων, τονωτικό του ανοσοποιητικού συστήματος, προστατευτικό της καρδιάς και του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η Παιώνια έχει την ιδιότητα να επιδρά στο αίμα και έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θεραπεία προβλημάτων γυναικολογικού τύπου. Επίσης σε μυϊκούς σπασμούς και κράμπες. Σε ψυχικό επίπεδο επιδρά θεραπευτικά, σε άτομα σκληρά, επιθετικά, που θυμώνουν εύκολα, μπορεί να λειτουργήσει σαν ηρεμιστικό. Η Δενδρώδης Παιώνια ενδείκνυται σαν αντιπυρετικό, σε αιμόπτυση, αιματουρία και σε περιπτώσεις πυρετού άγνωστης αιτιολογίας. Επίσης δρα ως αντιυπερτασικό, ηρεμιστικό και υπνωτικό. Η βιοχημική έρευνα απέδειξε ότι η Παιώνια έχει ισχυρή αντιβιοτική δράση ενάντια σε πολλά παθογόνα μικρόβια όπως σταφυλόκοκκο, σαλμονέλα.

Ως ομοιοπαθητικό φάρμακο δίνεται σε περιπτώσεις με αιμορροϊδες, πρωκτικές ραγάδες, συρίγγια. Οι καταστάσεις αυτές συνοδεύονται από πολύ μεγάλο πόνο, και χαρακτηριστικά ο ασθενής επιθυμεί να κάθεται με τους γλωτούς σε διάταση για λίγα λεπτά έως πολλές ώρες. Χρησιμοποιείται και σε έντονους εφιάλτες.

Στην Κίνα το βότανο έχει τεράστια εκτίμηση από τους βοτανοθεραπευτές. Η ρίζα της κόκκινης παιωνίας (P.LACTIFLORA) πιστεύεται ότι δροσίζει το αίμα, είναι αιματαγωγή και ανακουφίζει τον πόνο.

Χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία σε συνδυασμό με άλλα κινέζικα βότανα για τη θεραπεία του εκζέματος της παιδικής ηλικίας στο Νοσοκομείο Great Osmond Street του Λονδίνου.

Η ρίζα της λευκής παιωνίας (P.LACTIFLORA) έχει πιο ειδική δράση στο συκώτι από την κόκκινη παιωνία, καταπραΰνοντας την ενέργεια του συκωτιού και βελτιώνοντας τη λειτουργία του.

Στην Κινέζικη ιατρική, το baishao yao θεωρείται ότι περισσότερο δυναμώνει το αίμα παρά το δροσίζει, και θεωρείται επίσης ότι είναι ένα από τα καλύτερα τονωτικά για τις γυναίκες, συχνά χρησιμοποιούμενο για εμμηνορροϊκές διαταραχές.

Στην Κίνα, ο φλοιός της ρίζας της δενδρώδους παιωνίας (P.SUFFRUTICOSA), το mu dan pi, θεωρείται ότι δροσίζει το αίμα και έχει χρησιμοποιηθεί στο πρόγραμμα για το έκζεμα για τα παιδιά του Νοσοκομείου Great Osmond Street.

Ο φλοιός της ρίζας είναι επίσης καλό αντιβακτηριδιακό, χρησιμοποιούμενο για δοθιήνες και αποστήματα.