Η ΦΡΟΫΔΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

Τα όνειρα είναι οι αυριανές απαντήσεις στις σημερινές  ερωτήσεις;

Μάλλον όχι…

Τα όνειρα δεν προφητεύουν το μέλλον, αλλά είναι μια επεξεργασία παραστάσεων που έχει προσλάβει ήδη ο εγκέφαλος..

Η ΦΡΟΫΔΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασιλική οδός για την εξερεύνηση του υποσυνείδητου.

Ζίγκμουντ Φρόυντ

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (Sigmund Freud, γνωστός και ως Ζίγκμουντ Φρόυντ, γεννημένος ως Σίγκμουντ Σλόμο Φρόυντ στις 6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939) ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα.

Ο Αυστριακός ψυχίατρος και μέγας διδάσκαλος πολλών γενεών, ο Φρόυντ, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την παράξενη και μεταφυσική χροιά των ονείρων υποστήριξε ότι εμπλέκονται μέσα σε αυτά δύο ίσως και περισσότερα σύμβολα ζωής δηλαδή του πραγματικού και του προφητικού. Σύμφωνα πάντα με την θεωρία και τις αρχές του, πίστευε ότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου χωρίζεται σε δυο περιοχές οι οποίες είναι άριστα συνδεδεμένες μεταξύ τους δηλαδή το συνειδητό και το υποσυνείδητο όπου εκεί περιλαμβάνονται και όλα τα ένστικτα. Επίσης μέσα σε αυτό βρίσκονται κρυμμένες οι περισσότερες επιθυμίες που εκφράζονται στα όνειρά μας. Ο ίδιος πάντα επιστήμονας θεωρούσε ότι όλοι οι πνευματικά υγιείς άνθρωποι έχουν μέχρι ενός σημείου «απωθημένες επιθυμίες» και καταναλώνουν πολύ ενέργεια για να τις διατηρούν «θαμμένες» πολύ βαθιά στο υποσυνείδητο.

Έχοντας καταγεγραμμένο το ιστορικό των ψυχαναλύσεων του καθενός επέβαλλε στους ασθενείς του να αναλύουν τα όνειρα τους χρησιμοποιώντας τη μεθόδων συνειρμών. Έπρεπε δηλαδή να αναλογίζονται τα σύμβολα στο όνειρό τους και παράλληλα να λένε ή να γράφουν το πρώτο πράγμα που θα τους έρθει στο μυαλό. Ο σκοπός του ήταν να τους αποτρέψει από το να επεξεργάζονται το όνειρό τους κατά τον ίδιο τρόπο όπως τα γεγονότα που συνέβαιναν στο ξύπνιο τους συγχέοντας τις όποιες  φανταστικές καταστάσεις με τις επιθυμίες τους.

Σε αυτή την έρευνα συμμετείχε και ένας άλλος σπουδαίος επιστήμονας, ο Ελβετός ψυχίατρος Γιούνγκ, ο οποίος αποδεχόταν πολλές από τις θεωρίες του Φρόυντ. Πίστευε ότι μέσα  στο υποσυνείδητο υπάρχει και το συλλογικό ασυνείδητο το οποίο είναι μια περιοχή της νοητικής διάνοιας που περιλαμβάνει κοινές εμπειρίες από όλους μας.

Με αυτή την σκέψη λοιπόν εξηγούσε το φαινόμενο ότι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο και από τις τέσσερις γωνίες της γης βλέπουν όνειρα με συγκεκριμένο συμβολισμό τα οποία έχουν σε όλες τις περιπτώσεις ακριβώς το ίδιο νόημα. Αυτό το σύστημα των πολύπλοκων σχέσεων της ατομικής συνείδησης και της κοινωνίας δηλαδή της επίπλαστης πραγματικότητας το αποκαλούσε «PERSONA» και πρόκειται για ένα είδος «μάσκας» που χρησιμοποιείται όχι μόνο για τον εντυπωσιασμό των άλλων αλλά και για την απόκρυψη της αληθινής μας φύσης.

Σε γενικές γραμμές όσοι νοιαζόμαστε για την γνώμη των άλλων βλέπουμε στα όνειρά μας τον κρυμμένο μας εαυτό δηλαδή την σκιά από την σκοτεινή πλευρά της προσωπικότητάς μας. Θα πρέπει λοιπόν στο εξής να διαφοροποιούμε συνειδητά τους συμβολισμούς των ονείρων με τα όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας προκειμένου να αποκωδικοποιούμε σωστά τα μηνύματα που μας δίνει πολύ συχνά το πεπρωμένο μας.

Στο βιβλίο του μας δίνει μια εξαιρετικά λεπτομερή εξήγηση για το πώς δημιουργούνται τα όνειρα και το πώς λειτουργούν. Διανθισμένο με μαρτυρίες από δικά του όνειρα και ασθενών του, υποστηρίζει τη βασική θέση ότι τα όνειρα είναι η μεταμφιεσμένη εκπλήρωση μιας καταπιεσμένης ή απωθημένης ασυνείδητης επιθυμίας, που συνδέεται ιδιαίτερα με σεξουαλικά και επιθετικά ένστικτα και η έκφρασή της λογοκρίνεται προτού γίνει συνειδητή. Ακόμη και οι εφιάλτες που εκδηλώνουν προφανή άγχη είναι η εκπλήρωση τέτοιων επιθυμιών. Για παράδειγμα, όσοι ονειρεύονται πως πετούν ή αιωρούνται, θέλουν να ελευθερωθούν από την παιδική τους ηλικία. Εάν κάποιος ονειρεύεται πως κάποιος στενός του συγγενής πεθαίνει, πιθανότατα κρύβει εχθρότητα για το πρόσωπο αυτό ή επιθυμία να αποκτήσει αυτά που έχει το άλλο πρόσωπο.

''Όταν Χαμογελάς...''

Η πιο χαμένη μέρα από όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν γελάσαμε λέει ένας Γάλλος συγγραφέας.

Και αν το καλό σκεφτούμε δεν έχει και άδικο. Όταν είμαστε παιδιά γελάμε εύκολα, σύμφωνα με μία έρευνα ένα παιδί γελάει έως και 400 φορές την ημέρα ενώ ένας ενήλικας γελά μόνο 17! Βέβαια ένα παιδί δεν έχει στο μυαλό του να αντιμετώπιση δυσκολίες και αντιξοότητες όπως ένας ενήλικας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι στην καθημερινότητα μας που γελάνε παρά το πλήθος των συσσωρευμένων προβλημάτων που καλούνται να αντιμετωπίσουν.  Αυτοί ίσως αποτελούν ένα παράδειγμα για το τι θα πει ζωή και τελικά ποιο είναι το νόημα της.

Το γέλιο: ένα δυνατό φάρμακο για το μυαλό και το σώμα

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, στην πορεία της εξέλιξης του ανθρώπου, το γέλιο πρωτοεμφανίστηκε πιθανότατα ως αντίδραση στον κίνδυνο και γενικότερα σε κάθε άγνωστη εμπειρία. Ο άνθρωπος είναι «ζώον γελαστικόν», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, προσδίδοντάς του μια ιδιότητα (τη δυνατότητά του να γελά) που τον ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα όντα, όπως ακριβώς η νόηση και η γλώσσα. Βέβαια,σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες που γίνονται στις μέρες μας, εκτός από τον άνθρωπο, γελούν επίσης οι πίθηκοι, οι χιμπατζήδες και τα τρωκτικά.

 Ο Φρόιντ υποστηρίζει ότι το γέλιο απελευθερώνει ένα μεγάλο πλεόνασμα ενέργειας που παραμένει φυλακισμένο στον οργανισμό. Ο Νίτσε θεωρεί ότι ο άνθρωπος που γελά προστατεύει την πνευματική του υγεία, η οποία διαταράσσεται από δύο επικίνδυνα συναισθήματα: το φόβο και την οργή. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι αρκετές επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν τις ευεργετικές ιδιότητες του γέλιου, κάτι που ο ποιητής Ε. Ε. Cummings συνοψίζει πολύ εύστοχα σε μια φράση: «Η πιο σπαταλημένη ημέρα είναι εκείνη που δεν γελάσαμε».

Επιστήμονες από το Πανεπιστημιακό Κέντρο Εναλλακτικών θεραπειών στην Καλιφόρνια, διαπίστωσαν ότι μετά την παρακολούθηση μιας καλής κωμωδίας, τα επίπεδα κατάθλιψης και θυμού ενός γκρουπ ασθενών έπεσαν κατά 98%.

Σε έρευνα του Πανεπιστημίου των Ιντιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών αποδείχθηκε ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν τακτικά κωμικές ταινίες ενίσχυαν το ανοσοποιητικό τους σύστημα κατά 40% περισσότερο.

Το γέλιο είναι ένα ισχυρό αντίδοτο στο στρες, τον πόνο και τις συγκρούσεις με τους γύρω μας. Τίποτα δεν λειτουργεί γρηγορότερα και πιο αξιόπιστα για να επαναφέρει στο μυαλό και το σώμα μας την ισορροπία, από ένα καλό γέλιο. Το χιούμορ εμπνέει ελπίδες, μας συνδέει με τους άλλους, και μας κρατά συγκεντρωμένους και σε εγρήγορση. Με τόση δύναμη να θεραπεύει και να ανανεώνει, η ικανότητα να γελάς, εύκολα και συχνά είναι ένας τεράστιος πόρος για να ξεπεράσει κανείς τα προβλήματα.

Το γέλιο κάνει καλό στην υγεία:

‘’Το γέλιο είναι ένα ηρεμιστικό χωρίς παρενέργειες.’’

• Χαλαρώνει ολόκληρο το σώμα. Ένα καλό γέλιο από καρδιάς, ανακουφίζει από την ένταση και το στρες, αφήνοντας τους μύες χαλαρούς μέχρι και 45 λεπτά.

• Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Το γέλιο μειώνει τις ορμόνες του στρες και αυξάνει

κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και τα αντισώματα για την καταπολέμηση

λοιμώξεων, βελτιώνοντας έτσι την αντίσταση μας στις ασθένειες.

• Απελευθερώνει ενδορφίνες. Οι ενδορφίνες προωθούν μια γενική αίσθηση της ευημερίας και μπορεί ακόμη και να ανακουφίσουν προσωρινά τον πόνο.

• Προστατεύει την καρδιά. Βελτιώνει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων και αυξάνει τη ροή του αίματος, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από καρδιαγγειακά προβλήματα.

Το γέλιο βοηθά να παραμείνουμε συναισθηματικά υγιείς

Μη ξεχνάτε να γελάτε. Μας κάνει να αισθανόμαστε καλά! Και το καλό αίσθημα που λαμβάνουμε όταν γελάμε μας βοηθά να παραμείνουμε θετικοί και να κοιτάζουμε με αισιόδοξη οπτική ματιά δύσκολες καταστάσεις.

• Βοηθά στη χαλάρωση και την αναζωογόνηση. Μειώνει το άγχος και αυξάνει την ενέργεια, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να μείνουμε συγκεντρωμένοι και να επιτύχουμε περισσότερα.

• Το χιούμορ μας επιτρέπει να δούμε τις καταστάσεις με μια πιο ρεαλιστική και λιγότερο απειλητική οπτική γωνία. Δημιουργεί μια ψυχολογική απόσταση από τα προβλήματα, η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε την αίσθηση της συντριβής.

Οι κοινωνικές επιδράσεις του γέλιου

Το χιούμορ και η παιχνιδιάρικη επικοινωνία ενισχύσει τις σχέσεις μας, προκαλώντας θετικά συναισθήματα και προωθώντας συναισθηματική σύνδεση. Όταν γελάμε μαζί με τον άλλο, ένας θετικός δεσμός δημιουργείται. Ο δεσμός αυτός δρα ως μια ισχυρή ασπίδα κατά του στρες και των διαφωνιών.

Για όλα αυτά δεν πρέπει μα χάνουμε την ευκαιρία να χαμογελάμε. Αυτή η ενέργεια ας απελευθερωθεί από μέσα και σίγουρα τα επίπεδα της ζωής μας θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Και μην νομίζετε ότι  σταματάμε να γελάτε επειδή γερνάτε. Γερνάτε επειδή σταματάτε να γελάτε.