''Σιδηρόδρομος Θανάτου''

Ο σιδηρόδρομος του θανάτου ή αλλιώς Σιδηρόδρομος της Βιρμανίας ή ο ταϊλανδικός σιδηρόδρομος της Βιρμανίας είναι ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός που διαδραματίστηκε την εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην επαρχία Κατσανάμπουρι της Ταϊλάνδης. Στις αρχές του 1942 οι ιθύνοντες του Ιαπωνικού Στρατού αποφάσισαν να προβούν στην κατασκευή ενός σιδηροδρόμου ο οποίος θα ένωνε τη Βιρμανία με το Σιάμ. Η απόσταση που έπρεπε να καλυφθεί ήταν 400 χιλιόμετρα. Οι εργασίες άρχισαν τον Νοέμβριο του 1942 και σύμφωνα με το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα, το έργο έπρεπε να ολοκληρωθεί σε 18 μήνες. Η ευθύνη κατασκευής ανατέθηκε στον Ιαπωνικό Νότιο Στρατό, υπό τον αρχιστράτηγο Τεραούτσι. Οι εργάτες ήταν στρατολογημένοι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι όμως δεν ήταν αρκετοί για την έγκαιρη κατασκευή της γραμμής. Τότε αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν αιχμάλωτοι πολέμου, κυρίως Βρετανοί, από τα στρατόπεδα της νοτιοανατολικής Ασίας. Καθώς ο πόλεμος λάμβανε άσχημη τροπή για την Ιαπωνία αποφασίστηκε η επίσπευση της κατασκευής. Η νέα καταληκτική ημερομηνία ήταν πλέον ο Αύγουστος του 1943. Η απόφαση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την πίεση προς τους ήδη εξαντλημένους αιχμαλώτους για περισσότερη εργασία. Τα εξαντλητικά ωράρια, η έλλειψη συνθηκών ασφαλείας, οι τροπικές ασθένειες, η ελάχιστη και κακής ποιότητας τροφή, οι καιρικές συνθήκες και η βαναυσότητα των Ιαπώνων φρουρών είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων καθημερινά. Οι υψηλές απώλειες του «εργατικού δυναμικού» απασχόλησαν ακόμη και την ιαπωνική κυβέρνηση.

Σχετικό υπόμνημα ανέφερε: «Καθώς η εποχή των βροχών ενέσκηψε νωρίτερα απ’ ότι συνήθως, οι συνθήκες στη ζούγκλα επιδεινώθηκαν από τον Απρίλιο και εξής και κατά συνέπεια αυξήθηκαν σταδιακά και τα θύματα του έργου. Αντιμέτωπη με αυτή τη δυσμενή εξέλιξη, η διοίκηση του Αυτοκρατορικού Στρατού μετέθεσε τελικά τον αναμενόμενο χρόνο ολοκλήρωσης του έργου κατά δύο μήνες αργότερα». Ο σιδηρόδρομος ολοκληρώθηκε τελικά τον Δεκέμβριο του 1943. Από τους 46.000 αιχμαλώτους που είχαν χρησιμοποιηθεί κατά διαστήματα για την κατασκευή του, απεβίωσαν οι 16.000! Επίσης από τους 150.000 ντόπιους κατοίκους, πέθαναν περίπου 60.000! Συνολικά 76.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε 13 μήνες. Ακόμη και σήμερα η ζούγκλα «ξερνά» ανθρώπινα οστά, αποκαλύπτοντας ένα ακόμη φρικτό έγκλημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ίσως τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα εκεί ‘ήταν περισσότερα απ’ ότι στη Χιροσίμα.

Σήμερα είναι ένα σπουδαίο αξιοθέατο με πολύ τουριστική κίνηση.