Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η δημογραφική έκρηξη που ακολούθησε ονομάστηκε baby boom. Στη λεγόμενη γενιά των baby boomers η οποία και σήκωσε το βάρος της ανάπτυξης από το 1950 μέχρι τα τέλη της 10ετίας του '90 ανήκουν κατά κύριο λόγο οι γεννηθέντες μεταξύ του 1946 και του 1964, δηλαδή οι άνθρωποι που ήδη έχουν συνταξιοδοτηθεί την τελευταία 10ετία είτε συνταξιοδοτούνται ακόμη και σήμερα και έχουν θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Ομως, οι εν λόγω γενιές πέρα από την τροφοδότηση της ανάπτυξης γέμισαν τα Ταμεία όλα τα προηγούμενα χρόνια (ιδίως τα επικουρικά) με τις εισφορές τους. Σήμερα, όμως, το μεγαλύτερό τους μέρος βρίσκεται ή πρόκειται άμεσα να βρεθεί στη σύνταξη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη βίαιη αλλαγή της αναλογίας εργαζομένων προς συνταξιούχους, η οποία σε συνδυασμό με τη συνεχόμενη ύφεση στερεί από τα Ταμεία αξιόλογους πόρους και πολλαπλασιάζει την αναγκαία δαπάνη τόσο για συνταξιοδοτικές παροχές όσο και για παροχές ασθενείας.
Η απουσία ενεργών πολιτικών γήρανσης και προγράμματος για τους απόμαχους της εργασίας, η ανασφάλεια, η αυξανόμενη ανεργία στις μεγάλες ηλικίες και ιδιαίτερα στις γυναίκες άνω των 50 οδηγούν σχεδόν το σύνολο όσων συμπληρώνουν το όριο αυτό να αποχωρούν άρον άρον προς τη σύνταξη. Η επιβάρυνση που έχουν και θα έχουν οι φορείς ασφάλισης είναι τεράστια. Φαίνεται ότι, χωρίς καμιά παρέμβαση στη χρηματοδότηση, η πορεία θα είναι μη αναστρέψιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου