Άραγε
ξεφεύγει κανείς από κάποια κατηγορία; Έχει
αναρωτηθεί κανείς αν ποτέ υπήρξε φοβισμένος ‘η απλά εφησυχασμένος ενός πολιτικού
συστήματος….;
ΠΑΝΙΚΟΣ
Ο πανικός
κάνει τον άνθρωπο δειλό. Τον κάνει να ανησυχεί για το παρόν αντί για το μέλλον
και να νοιάζεται περισσότερο για τα ιδιωτικά παρά για τα δημόσια συμφέροντα. Υπό
την κατάλληλη ηγεσία ο εθνικός κίνδυνος μπορεί να γεννήσει εκπληκτική νοοτροπία
προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος! Με το πέρασμα του χρόνου όμως η αβεβαιότητα
και η αναταραχή προκαλούν φθορά, κάνοντας τους ανθρώπους να επικεντρώνονται στους
κοντινότερους και πιο αγαπημένους τους.
ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ
Ο
εφησυχασμός είναι αν μη τι άλλο ακόμα πιο επικίνδυνος! Όπως ακριβώς ένα
βιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί όταν δεν δοκιμάζεται, έτσι και το
πολιτικό σύστημα γίνεται νωθρό και ευάλωτο όταν δεν αντιλαμβάνεται την ύπαρξη
καμιάς απειλής. Ο πολιτικός ακτιβισμός καταντά να ασχολείται με τις μικρολεπτομέρειες
της τοπικής πολιτικής, ενώ η εθνική πολιτική παραείναι βαρετή για να προσελκύσει
σημαντικά μυαλά.
Όσοι απομένουν επιδίδονται σε ατελείωτα
παζάρια για λεπτά διαδικαστικά ζητήματα ή για τη διαμονή των χρημάτων των
φορολογούμενων, ευνοώντας τη μια πελατειακή ομάδα σε βάρος κάποιας άλλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου